szuflada

Czasem są takie chwile, że bycie z człowiekiem, jakimkolwiek, przebywanie z ludźmi, jakimikolwiek, rozmowa, o czymkolwiek, że wytrzymanie sekundy dłużej obok kogoś to już heroizm jest.
się wtedy chce uciec i żeby nikt już nikt do mnie nie mówił!

zwłaszcza, że wydaje mi się trochę, że ostatnio wcale się ze sobą nie rozmawia, tylko się nawzajem zarzuca brudami, które w nas siedzą. że się nie słucha, tylko wyrzuca z siebie to, co nam zalega.
takim rozmowom stanowcze nie.
siadłoby się na plaży znowu wieczorem.